Hi! Ik ben Irene de Bruijne en ik ben culinair-, cultuur- en reisjournalist. Om de week deel ik in deze nieuwsbrief mijn beste tips en favoriete adressen. Een groot deel krijg je gratis. Als je betaald lid wordt, krijg je nóg meer zoals deze week nog meer broodjes in Rome, mijn ultieme mini guide Kopenhagen (+ een kaart met nog 50 extra adressen) en een tip voor de meest bijzondere workshops ter wereld (als je het mij vraagt dan he).
Terwijl je deze mail leest, zit ik nog in Japan. Sterker nog, ik tik de laatste stukjes van deze nieuwsbrief in de iconische bullet train. Ik ben nu al verliefd op Japan dus je kan binnenkort een heleboel tips in de nieuwsbrief verwachten (of roep maar als jullie liever een Japan special willen).
Mijn homestay ervaring in Vietnam
Voor nu deel ik eerst iets over een van mijn andere favoriete landen in Azië: Vietnam. En dan specifiek het gebied Sapa in het noorden. Daar maakte ik namelijk een meerdaagse hike door de bergen en sliep (en badderde) ik in the middle of nowhere bij een lokale familie.
En hoewel dat waarschijnlijk door een heleboel aanbieders wordt georganiseerd wil ik je toch graag de organisatie tippen waar ik mee op pad ging: Sapa O’Chau. Ik ging namelijk privé met de allerliefste gids van een lokale stam op pad. Niet dat zij wereldvreemd was of nog nooit een toerist had gezien (als we de hoek om waren en er weer een ander rijstveld te zien was, riep ze telkens ze of ze een foto moest maken: ‘You take picture here, yes?!’).
Maar wat ik vooral bijzonder vond was het adres waar we sliepen. Na een dag lang lopen in het natuurgebied kwamen we aan bij een eenvoudig huis waar we gingen overnachten bij een lokale familie. ’s Avonds kookten zij voor ons op open vuur in het midden van hun ‘woonkamer’. De enige vorm van elektriciteit waren een paar lampen én heel belangrijk: een rijstkoker. Nadat de lekkerste gerechten op tafel waren gezet en we met handen en voeten een gesprekje probeerden te voeren met de familie, kwam er een speciaal drankje op tafel. Ik weet tot op de dag van vandaag nog niet wat het was en het rook meer naar spiritus dan naar iets dat bedoelt was voor consumptie. Maar hé, je wil niet onbeleefd zijn en je vooral ook niet laten kennen. Van de eerste slok waren we al dronken. Maar het leuke is zoals altijd: met een beetje drank op worden die taalbarrières opeens veel minder en lijk je elkaar bijna te begrijpen.
Daarna werd er een traditioneel bad voor ons voorbereid met kruiden uit de omgeving. Je kan je misschien voorstellen dat we van de hitte, de kruidige geuren en die eerdergenoemde sterke drank nog net niet high in dat bad zaten…
4x boetiekhotels in Athene
Jammer eigenlijk, dat Athene voor veel mensen niet echt hoog op het lijstje voor citytrips staat. Want je kan er heel goed eten en minstens net zo goed slapen. Ik zet een aantal hele mooie hotels voor je op een rijtje.
Mona Athens - Zoek je een adres waar het allemaal niet te strak of te hip voelt? Bij Mona Athens vind je dat hele ongedwongen, casual sfeertje wat ik sowieso zo fijn vind aan Griekenland. Maar dan wel op een boetiekhotel manier.
10 AM Lofts - Voelt (op een positieve manier!) alsof je in een modern museum slaapt.
Shila - Het lijkt hier een beetje alsof het interieur een bij elkaar geraapt zooitje van de kringloop is. Maar vergis je niet. Alles klopt toch tot in de puntjes.
Perianth - Er is een dakterras met uitzicht op de Akropolis. Meer hoef ik dan toch eigenlijk niet te zeggen? Nou misschien dan ook nog dat de kamers heel mooi zijn en de mensen die er werken zo ongelofelijk lief.
Dit is waarom ik je wél aanraadt om naar de Moulin Rouge te gaan
Kijk, ik ben natuurlijk altijd op zoek naar de leukste originele tips en adressen, maar ik ben echt niet tegen de occasional toeristenactiviteit. Ik ga ook niet beweren dat ik nog nooit in een hop-on-hop-off bus heb gezeten en sterker nog; ik sluit niet uit dat ik het nooit meer doe.
Sommige dingen moet je bovendien gewoon één keer in je leven meemaken. En daarom ga ik je nu (proberen te) overtuigen waarom je wél een keer in je leven naar de Moulin Rouge in Parijs moet.
Want jahaa, het is natuurlijk een toeristisch cliché, maar ik vond het toch een hele ervaring. Ten eerste omdat ik nog nooit zoveel blote tieten op één avond heb gezien. Én omdat het een iconische voorstelling is. Op sommige momenten moest ik stiekem een beetje lachen omdat het zo absurdistisch overdreven is, maar tegelijkertijd vond ik het ook wel spectaculair knap en bijzonder. Ik wil het niet te veel voor je spoilen maar naast de tepelkwastjes, vrouwen die bijna verdrinken in een zwembad en mensen die door de lucht vliegen is het alles wat je er waarschijnlijk van verwacht én meer.
Tip: op TikTok kijk ik graag naar de filmpjes van Allie Goodbun. Zij is een Amerikaanse die danst bij de Moulin Rouge. Dat geeft wel een leuk inkijkje achter de schermen.
De lekkerste broodjes in Rome
Mijn vriendin Minne woonde lange tijd in Rome. Ze sleepte me meerdere keren de hele stad door langs de beste adressen (check haar Instagram maar).
Op een middag lagen we even uitgeteld van al het lopen op bed (voor een half uurtje doelloos scrollen, je kent het wel), maar hadden we wel nog honger. Toen stelde zij voor om broodjes te bestellen. En het zal er ongetwijfeld ook iets mee te maken hebben dat ze werden gebracht, maar het was een spectaculair lekker broodje. Het broodje in kwestie? Een typisch Romeins broodje: de trapizzino. In ons geval eentje met aubergine en eentje met polpette al sugo. Ik beloof je dat ie ook lekker is, als je ‘m gewoon eet in een minder luie setting.
Vanaf hier gaan we verder achter de paywall. Wil je meer tips en adressen (en mij supporten om deze nieuwsbrief te maken) abboneer je dan hier. Anders tot de volgende!